Uitkijkend over meerdere bergdorpjes in de Italiaanse Alpen schrijf ik deze blog. In de plaats Cles. Appels worden hier verbouwd en de appelboomgaarden strekken zich uit zover het oog rijkt. Het is mei. Wat ik niet wist tijdens het plannen van deze reis is dat het in dit gebied in mei vrijwel alleen maar regent. Deze dagen voelen de Italiaanse Alpen aan als de hooglanden van Schotland. Voelt het toch als een soort van thuiskomen.
Schotland is een van de landen waar ik vaak naartoe ben gereisd om zoveel mogelijk te weten te komen over whisky. Tours bij destilleerderijen kan ik ondertussen wel dromen, waarbij ik toch altijd weer kleine verschillen weet te ontdekken. Maar ik wil mijn horizon ook verbreden! Afgelopen jaar en ook dit jaar ben ik daarom in de wereld van wijn gedoken. En deze wereld heeft me tijdens deze trip naar Italië volledig omarmt.
Deze trip brengt ons naar Cles. Ik ben hier samen met een vriend van me, Niek. We hebben geen concrete plannen wat we hier gaan doen, maar wel een aantal ideeën. Niek wil sowieso een paar bergwandelingen maken, ik wil vooral meer over wijn ontdekken. De combi van deze wensen zorgt dat we een wandeltocht plannen naar een strook wijngaarden waar we vanaf Cles uitzicht op hebben. Een wandeltocht met een paar 100 hoogtemeters, 6 km heen en 6 km terug. Tijdens deze tocht doen we de ene ontdekking na de andere. Ik ontdek bijvoorbeeld dat het niet prettig is om 2 bergwandelingen achter elkaar te doen met mijn benen die de Nederlandse vlakheid gewend zijn. Maar we ontdekken ook prachtige uitzichten en een voor ons toen nog onbekend druivenras: Groppello. Dit is een druivenras die enkel in dit stukje van de wereld verbouwd wordt, voor maar 4 kleinschalige wijnhuizen. Niet wetende wat ons te wachten staat bellen we aan bij LasteRosse, een van de vier plaatselijke wijnmakerijen. We zijn er 2 uur voor ze echt open gaan, maar we worden hartelijk verwelkomt door de familie.
Bij ons eerste proefglas breekt er een zonnestraal door de eindeloos lijkende regenval. Steeds meer zon verwarmt het terras, terwijl we door de familie in hun beste Engels uitleg krijgen over de Groppello, hun wijnen en hun wijngaarden. De wijngaarden zijn aangelegd op de stukken waar het voor de appelboomgaarden te stijl is. Zo wordt elk stukje land rondom de dorpen optimaal gebruikt.
We krijgen alles te proeven wat ze maken: een Gewürztraminer die erg fijne florale en honingachtige tonen heeft. De Groppello rode wijn natuurlijk. Deze heeft een smaak van vers, net wat onrijp rood fruit. Zacht en een tikkeltje zuur zoals een Riesling en een Pinot Grigio dat kunnen zijn. Daarna een mooi gebalanceerde Pinot Noir, die net zo droog is als dat die zoet is. Een Groppello Spumante, een frisse sparkling wine met de licht zure tonen van de Groppello druif. En dan een kers op de taart: een Privato. Een eigen samengestelde wijn van 70% Groppello en 30% Pinot Noir. Zacht rood en zwart fruit, een fris zuurtje en een subtiel droogje. Ik ben verkocht!
Tussen het proeven door mogen we ook een kijkje nemen in de wijnkelder. Aan alles is te zien dat het een vrij jong wijnhuis is. De kelder is een betonnen bak onder het huis met een aantal RVS vaten en een 20-tal houten vaten. Hier wordt ons ook verteld dat ze maar ongeveer 5000 flessen per jaar produceren. Niet voor de groothandel, niet om ver weg te exporteren, alleen voor de lokale horeca en wat slijterijen.
LasteRosse is klein, ambachtelijk en de kwaliteit en hartelijkheid zorgen voor een prachtige ervaring!
Omdat we lopend zijn is het lastig om meerdere flessen mee te nemen. Ik besluit daarom de volgende dag terug te gaan met de auto. Wanneer ik voor de deur sta wordt ik nog hartelijker ontvangen dan de dag ervoor.. Ik had de dag dat we aan het proeven waren al een lijstje gemaakt welke flessen ik wilde kopen. Vaak na een nacht slapen besluit ik om van een lang wensenlijstje toch een stuk minder te kopen. Maar dit keer wilde ik zelfs meer meenemen!
En ik val met mijn neus in boter! Tijdens het inpakken van de flessen die ik had uitgezocht wordt ik trots gewezen op een fles die er de vorige dag nog niet stond: een Spumante Pinot Noir met een zeer stijlvol etiket. Er wordt bij verteld dat deze net nieuw gebotteld is en dat ze ook het etiket zelf ontworpen hebben. Samen maken we de eerste fles open om te proeven. Een prachtige licht fruitige bubbelwijn raakt mijn tong en enthousiast voeg ik ook hiervan nog een fles toe aan mijn bestelling. Trots en vol blijdschap rij ik weer richting Cles, uitkijkend naar de momenten dat ik deze prachtige wijnen en ervaringen kan delen met mijn vrienden en familie.